فرانسه و سکوت شبکه سلبریتی‌ها
تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۰۷۲۵۲
خشونت شهری در کلانشهر‌های فرانسه به اوج خود رسیده است. اعتراضاتی که در واکنش به کشتن یک نوجوان ۱۷ ساله توسط پلیس رخ داده و تاکنون ۵۰۰ ساختمان و ۲۰ اتوبوس به آتش کشیده شده است. وضعیت کنونی فرانسه شبیه یک کودتای خیابانی است.
هر چند در ماجرای شورش ۲۴ ساعته واگنرها، شاهد یک کودتای رسانه‌ای در قبال حوادث مسکو بودیم و رسانه‌ها به‌گونه‌ای اخبار آن وقایع را پوشش دادند که گویی پوتین در آستانه سقوط است؛ اما در مقابل آنچه در پاریس می‌گذرد، سکوت پیشه کرده و از تحلیل‌ها و تفسیر‌های هیجانی پرهیز می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رسانه‌های وطن‌فروش فارسی‌زبان هم که نسخه آشوب، جنگ و اعتراضات خشونت‌ناپرهیز را برای معترضان ایرانی می‌پیچیدند، اما در ماجرای اعتراضات فرانسه، از واژه آشوب استفاده کرده و مردم این کشور را دعوت به آرامش می‌کنند! امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم که سعی داشت نقش‌آفرینی ویژه‌ای در اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ ایران داشته باشد و با حمایت از اغتشاشگران داخلی و دیدار علنی با اپوزیسیون ایران، ندای دموکراسی سر می‌داد؛ اما حالا حوادث فرانسه را به گردن شبکه‌های اجتماعی انداخته و تأکید کرده که اقدامات محدودکننده‌ای در ارتباط با شبکه‌های اجتماعی اعمال شود. از آنجا که اکثر معترضان فرانسوی از قشر نوجوان هستند، ماکرون همچنین مسئولیت این معترضان را برعهده والدین دانسته و از آنان خواسته است از مشارکت فرزندانشان در اعتراضات جلوگیری کنند.
طبق بیانیه وزارت کشور فرانسه، حداقل ۶۶۷ نفر در طول یک شبانه‌روز در سراسر فرانسه به بهانه درگیری با پلیس و نیروهای امنیتی و همچنین آتش‌زدن اماکن خصوصی و عمومی از جمله فروشگاه‌ها، بانک‌ها و منفجر کردن خودرو‌ها و اتوبوس‌ها دستگیر شده‌اند.
سلبیریتی‌های داخلی و خارجی هم که در اغتشاشات ایران از ظلم تاریخ می‌نالیدند و برای پیام آزادی قصه می‌ساختند، موی خود را می‌بریدند و برای اعدام یک قاتل، اراذل و اوباش در فقدان حقوق بشر آمریکایی و دموکراسی فرانسوی، حسرت می‌خوردند، امروز برای کشته شدن نوجوان فرانسوی به دست پلیس فرانسه، زبان در کام گرفته‌اند.
در اغتشاشات اخیر ایران شاهد بودیم که دولت‌های غربی به همراه رسانه‌هایشان و اپوزیسیون ایران که عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی همین جماعت هستند، در برخوردی متناقض از اغتشاشات ایران به عنوان تجمعات مسالمت‌آمیز نام بردند و خواستار عدم مقابله پلیس با این اعتراض‌ها بودند تا جایی که شاهد تحریم پلیس ایران توسط آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی بودیم؛ اما در اعتراضات کشورهای غربی، هر نوع تظاهرات و اعتراضی توسط پلیس و با حمایت کامل دولت‌ها برخورد می‌شود و خبری از وااسفای مجامع حقوق بشری هم نیست.
منبع: روزنامه صبح نو
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۰۷۲۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میدان شهرت در ایران
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاه‌قاسمی (عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتی‌ها در جامعه ایران می‌پردازد و به جنبه‌هایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده است.
این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگ‌ترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات به‌عنوان اثر برگزیده معرفی شد.
سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالوده‌های شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتی‌سازی و... اختصاص دارد.
در سه فصل دوم، به مسائلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتی‌ها و شهرت و دین پرداخته شده است.
در فصل ششم نشان داده می‌شود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتی‌سازی استفاده می‌کند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده می‌شوند که احساس کنند با سلبریتی‌ها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.
در فصل هفتم، نویسنده به مسأله مصرف‌گرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان می‌دهد چگونه سلبریتی‌ها به‌صورت آشکار و نهان، مصرف‌گرایی را تبلیغ می‌کنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعا‌های زیست محیطی آنها قرار می‌گیرد.
فصل هشتم این کتاب به توصیه‌هایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:
فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتی‌ها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتی‌ها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا می‌کند؟
آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می‌نویسد: این کتاب به جنبه‌هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می‌کند که تا کنون دیده نشده‌اند. مطالب این کتاب کمک می‌کند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبه‌هایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمی‌دیده است، و شاید این را بتوان مهم‌ترین امتیاز کتاب دانست.
شاه‌قاسمی، نویسنده کتاب می‌گوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شده‌اند مسأله شهرت مسئله‌ای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعه‌شناسان بسیاری به او می‌گفتند مسأله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهش‌های گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانه‌های رسمی و غیررسمی ایران چندان مسأله شهرت را جدی نمی‌گرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایان‌نامه و رساله می‌دانستند. امروز که میلیون‌ها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتی‌های داخلی و خارجی بردگی می‌کنند، پژوهش‌های بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام می‌شود.
بریده‌ای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشه‌ای از این ابعاد ناپیدا را ملموس‌تر بیان می‌کند به این شرح است:
«سلبریتی‌های ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده می‌کنند انگار این کشور ویرانه‌ای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظر‌هایی را می‌شنوم سه نکته به ذهنم می‌رسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمی‌توان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاه‌های مؤثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتی‌ها هرگز نمی‌گویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهم‌تر، سلبریتی‌ها هرگز توضیح نمی‌دهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»
احسان شاه‌قاسمی در سال ۱۳۵۷ در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال ۱۳۸۱ با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال ۱۳۸۴ وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاه‌قاسمی از سال ۱۳۹۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.
وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقاله‌های او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال ۱۳۹۹ شاه‌قاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارائه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانه‌ها کرده بود. در سال ۱۴۰۲ پژوهش‌های او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهم‌ترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاه‌های مختلف قرار گرفت.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»